unha e o mundo a carón
acaba,
fai guión cheo de mentiras, monstros mesturados de homes,
donas e cabaleiros, namorados e nenas na cadea
paisanos e votos presos incinerados nas furnas,
acaba,
faino co portátil.
a poeta cursi
non vou
cara aí non vou e deixar perder estes
unha das que entra sen chamar, sen cervexa e sen cartos
e estarás sempre aí, coidando neles,
non si?
o mundo, a carón, escachando a rir
No hay comentarios:
Publicar un comentario