27.9.19

stop cambio climático

hai moitos anos que se empezou a advertir das consecuencias que tería o cambio climático no noso planeta, sen embargo, parece que é agora cando se nos comunica que estamos a 30 anos de que a situación sexa insostible cando parece que estamos empezando a espertar.

por un motivo ou outro, estamos aquí hoxe, pedindo acción aos gobernos que actúen contra a catástrofe que se precibe desde os anos 80. estamos aquí, protestando porque sabemos que de seguir así, nom nos falta demasiado para a crise climática.

preguntámonos o porque os nosos líderes nom actúan, por que nom se moven cando estamos cerca da apocalipse, o porque nom fan nada mentres ‘a nosa casa está ardendo’. Creo que todos en certo punto están preocupados polo cambio climático e todos pedimos acción dos poderes maiores en certa medida.

sen embargo, cremos que é a hora de deixar de esixir acción, é a hora de que nós sexamos os que pasemos á acción. os nosos representantes, aínda que nom o parece, están actuando, abondo?, nom, pero están actuando. o actual goberno europeo, por por un exemplo, quere eliminar os plásticos dun só uso para o 2021, medida que nom faría falta se de verdade intentásemos ser ecoloxistas e parásemos de consumir plástico de forma excesiva.

é o momento de deixar de culpar aos que mandan e producen e ser nós tamén os que leven a cabo as accións ‘verdes’ que pedimos, pedir que os gobernos actúen é inútil se nós nom poñemos da nosa parte. podemos evitar a traxedia se cada un toma as accións convenientes. unha persoa soa non pode cambiar o mundo, temos que ser todos os que causen a reversión do cambio climático.

que loiten os gobernos coas medidas que poidan pero que nós sexamos o motor do movemento ecoloxista, que nom sexa un activista, dous ou tres os que fagan o traballo, o cambio climático é un problema de todos, e a solución ten que vir de todos.
nom nos custa nada apagar as luces, consumir menos plástico e produtos que non se poden aproveitar despois. de maiores nós traeremos o cambio no goberno se aínda nom se fixo, pero nom podemos esperar. hoxe traemos o cambio na rúa, nas casas e nos parques. é o momento de deixar de esperar a que se pechen as petroleiras, é a hora de que mentres nom se pechen, deixemos de usar o plástico que elas producen a partir do petróleo.
pidamos acción desde arriba mentres nós a realizamos pola nosa conta desde abaixo.

texto escrito e lido por Lucas Senande López en representación dos seus compañeirxs
IES Laxeiro, 27 de setembro do 2019

adaptado ás convencións deste blogue por @xindiriz

visitantes