"sede dignos de nós"

cartasdelaguerracivil.blogspot.com

miña querida mamá, meu adorado irmanciño, meu amado papá:

vou morrer! O que vos pido, sobre todo a ti, mamá, é que sexades valentes. Eu estouno sendo e quero selo, así como todos os que os pasaron diante de min. Sen dúbida, me tivera gustado vivir máis. Pero o que desexo de todo corazón é que a miña morte sirva para algo. Non terei tempo de darlle unha aperta a Jean. Abracei os meus dous irmáns Roger e Rino. Non puiden facelo co verdadeiro, lamentablemente. Espero que che entreguen toda a miña roupa, porque poderá servir para Serge; dou por descontado que será feliz de levala algún día. Papá, sei que, como a mamá, che teño causado bastantes penas e saúdoche por última vez. Quero que saibas que teño feito todo o posible para seguir o camiño que me tes marcado.

unha última despedida a todos os meus amigos, e a meu irmán, ao que quero moito. Que estude para que se faga un home.

dezasete anos e medio. A miña vida ten sido curta, non lamento nada, só deixarvos. Vou morrer con Tintin e Michels. Mamá, pídocho: quero que me prometas que serás valente e superarás as túas penas.

non podo escribir máis. Déixovos a todos, a todas. A ti, mamá, a Serge, a papá, apertándovos con todo o meu corazón de neno. Valor!

o voso Guy, que vos quere.

P.S. A quen quedades: sede dignos de nós, dos 27 que imos morrer.

1/esta carta de despedida dun mozo comunista executado polos nazis en 1941 en Francia foi lida a principio de curso hai anos por orde de Sarkozy nos institutos galos

2/foi publicada en EL PAÍS

3/tradución ao galego de xindiriz